آرتروز زانو (آرتروز دژنراتیو زانو)

 

    در حالی که سن یک عامل خطرعمده برای آرتروز زانو است ، افراد جوان

نیز دچار این درد میشوند.

    برخی افراد ، ممکن است به صورت ارثی دچار آرتروز زانو شوند. برای

دیگران، آرتروز زانو می تواند از عفونت ویا حتی نتیجه اضافه وزن باشد.در

اینجا پاسخ سوالات آنچه میتوانید در خانه انجام دهید تا درد آرتروز زانو کاهش

یابد ،آمده است.

 

آرتروز چیست؟

 

    آرتروز ، که معمولاً به عنوان آرتریت یا ساییدگی شناخته می شود ، شرایطی

است که در آن محافظ طبیعی بین مفاصل-غضروف-از بین می رود.

 هنگامی که این اتفاق می افتد ، استخوان در مفاصل با یکدیگر درگیر می شوند و

مزایای غضروف را برای ضربه گیری و روان کنندگی کم می کنند. ماساژ

درمانی منجر به درد ، تورم ، سفتی ، کاهش توانایی حرکت ، گاهی اوقات تشکیل

خار استخوانی می شود. 

 

چه کسی به آرتروز زانو مبتلا می شود؟

 

    آرتروز شایع ترین نوع آرتریت است . در حالی که حتی در جوانان نیز ممکن

است رخ دهد ، شانس ابتلا به آرتروز بعد از 45 سالگی افزایش می یابد.

بر اساس گزارش بنیاد آرتریت ، بیش از 27 میلیون نفر در ایالات متحده مبتلا

به آرتروز هستند ، که زانو یکی از شایع ترین مناطق آسیب دیده است. جالب

است بدانید که زنان بیشتر از مردان به آرتروز مبتلا می شوند.

 

علت آرتروز زانو چیست؟

 

   شایع ترین علت آرتروز زانو سن است. تقریباً همه در نهایت تا حدی به آرتروز

زانو مبتلا می شوند. با این حال ، عوامل متعددی خطر ابتلا به آرتریت قابل توجه

را در سنین اولیه افزایش می دهند.

 

سن . 

  با افزایش سن ، توانایی ترمیم غضروف کاهش می یابد.

وزن . 

  وزن باعث افزایش فشار بر تمام مفاصل ، به ویژه زانوها می شود. هر پوند

وزنی که اضافه می کنید 3 تا 4 پوند وزن اضافی به زانوها می افزاید.

وراثت .

   این شامل جهش های ژنتیکی است که ممکن است فرد را در معرض ابتلا به

آرتروز زانو قرار دهد. همچنین ممکن است به دلیل اختلالات ارثی در شکل

استخوان هایی باشد که مفصل زانو را تشکیل میدهند.

جنسیت . 

  زنان 55 ساله و بالاتر بیشتر از مردان در معرض ابتلا به آرتروز زانو هستند.

آسیب های ناشی از استرس مکرر .

 اینها معمولاً ناشی از نوع شغل یک فرد است. افرادی که دارای مشاغل خاصی

هستند که فعالیت های زیادی را تحت فشار مداوم به مفاصل انجام میدهند ، مانند

زانو زدن ، چمباتمه زدن یا بلند کردن وزنه های سنگین (55 پوند یا بیشتر) ، به

دلیل فشار مداوم بر مفصل ، بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز زانو هستند.

دو و میدانی . 

ورزشکارانی که در فوتبال ، تنیس یا دویدن از راه دور شرکت می کنند ممکن

است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آرتروز زانو باشند. این بدان معناست

که ورزشکاران باید اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از آسیب انجام دهند. با

این حال ، مهم است که توجه داشته باشید که ورزش منظم مفاصل را تقویت می

کند و می تواند خطر ابتلا به آرتروز را کاهش دهد. در واقع ، عضلات ضعیف

اطراف زانو با افزایش فشار بر ساختار زانو می توانند منجر به آرتروز شوند.

illnesse دیگر . افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید ، دومین نوع شایع آرتریت ،

نیز بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز هستند. افراد مبتلا به اختلالات

متابولیک خاص ، مانند اضافه بار آهن یا هورمون رشد اضافی ، نیز بیشتر در

معرض ابتلا به آرتروز هستند.

علائم آرتروز زانو چیست؟

علائم آرتروز زانو ممکن است شامل موارد زیر باشد:

دردی که هنگام فعالیت زیاد می شود ، اما با استراحت کمی بهتر می شود

ورم

احساس گرما در مفصل

سفتی در زانو ، به ویژه صبح یا زمانی که مدتی نشسته اید

کاهش تحرک زانو ، مشکل در نشست و برخاست از صندلی ها یا ماشین ها ، استفاده از پله ها یا راه رفتن

صدای جیر جیر و ترک خوردگی که هنگام حرکت زانو شنیده می شود

 

آرتروز زانو چگونه تشخیص داده می شود؟

 

   تشخیص آرتروز زانو با معاینه فیزیکی توسط پزشک شروع می شود. پزشک

همچنین سابقه پزشکی شما را گرفته و علائم آن را یادداشت می کند. اطمینان

حاصل کنید که چه چیزی درد را بدتر یا بهتر می کند تا به پزشک کمک کنید تا

تشخیص دهد که آیا آرتروز یا چیز دیگری ممکن است باعث درد شما شود.

  همچنین دریابید آیا شخص دیگری در خانواده شما مبتلا به آرتریت است. پزشک

ممکن است آزمایش اضافی را تجویز کند ، از جمله:

اشعه ایکس ، که می تواند آسیب استخوان و غضروف و همچنین وجود خارهای

استخوانی را نشان دهد.

 

اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)

 

  هنگامی که اشعه ایکس دلیل مشخصی برای درد مفاصل نشان نمی دهد یا زمانی

که اشعه ایکس نشان می دهد که سایر انواع بافت مفصلی ممکن است آسیب ببیند

، ممکن است اسکن ام آر آی انجام شود. پزشکان ممکن است از آزمایش خون

برای رد سایر شرایطی که می توانند باعث درد شوند ، استفاده کنند ، مانند

آرتریت روماتوئید ، نوع دیگری از آرتریت ناشی از اختلال در سیستم ایمنی بدن.

آرتروز زانو چگونه درمان می شود؟

 

 اهداف اولیه درمان آرتروز زانو تسکین درد و بازگشت تحرک است. برنامه

درمانی معمولاً شامل ترکیبی از موارد زیر است:

کاهش وزن . از دست دادن مقدار کمی از وزن ، در صورت نیاز ، می تواند درد

زانو را به دلیل آرتروز به میزان قابل توجهی کاهش دهد.

ورزش کنید . تقویت عضلات اطراف زانو باعث می شود مفصل پایدارتر شده و

درد را کاهش دهد. حرکات کششی باعث می شود مفصل زانو متحرک و انعطاف

پذیر باشد.

  مسکن ها و داروهای ضدالتهاب. این شامل انتخاب های بدون نسخه مانند

استامینوفن ( تیلنول ) ، ایبوپروفن ( Advil ، Motrin ) یا ناپروکسن سدیم (

Aleve ) است.

 

 10 روز بدون مشورت با دکتر خود. مصرف طولانی مدت آنها احتمال عوارض

جانبی را افزایش می دهد. اگر داروهای بدون نسخه تسکین نمی دهند ، پزشک

ممکن است یک داروی ضد التهابی یا داروهای دیگر برای تسکین درد به شما

تجویز کند.

تزریق کورتیکواستروئیدها یا هیالورونیک اسید به زانو. استروئیدها داروهای ضد

التهابی قوی هستند. اسید هیالورونیک به طور معمول در مفاصل به عنوان نوعی

مایع روان کننده وجود دارد.

استفاده از وسایلی مانند بریس و کفش و صندل های مراکز ارتوپدی فنی

 دو نوع بریس وجود دارد: بریس های “تخلیه کننده” ، که وزن را از طرف زانو

که تحت تأثیر آرتریت قرار گرفته است بر می دارد. و بریس های “پشتیبانی” که

از کل زانو پشتیبانی می کند. صندل و کفش های ارتوپدی نیز پس از معاینه و

اسکن مخصوص شما ساخته میشوند، و به میزان زیادی در بهبودی و کاهش درد

شما تاثیر مستقیم خواهند داشت.

⇐ با مطالب دیگر ما آشنا شوید

⇐ ساخت کفش ،صندل وکفی طبی در کلینیک  فرامرز

⇐ 9 نکته برای جلوگیری از آسیب دیدگی زانو

⇐ 12تمرین برای بهبود وضعیت پوسچر بدن

 

فیزیوتراپی و کاردرمانی . اگر با فعالیت های روزانه مشکل دارید ، فیزیوتراپی یا

کاردرمانی می تواند به شما کمک کند. فیزیوتراپیست روش هایی را برای تقویت

ماهیچه ها و افزایش انعطاف پذیری مفصل به شما آموزش می دهد. 

  متخصصان کار درمانی روش هایی را به شما آموزش می دهند که بتوانید

فعالیت های منظم و روزانه مانند کارهای خانه را با درد کمتری انجام دهید.

عمل جراحي. هنگامی که درمان های دیگر جواب نمی دهند ، جراحی گزینه

مناسبی است.

 

آیا جراحی برای درمان آرتروز زانو استفاده می شود؟

 

   اگر پزشک شما می خواهد آرتروز زانو را با جراحی درمان کند ، گزینه های

آرتروسکوپی ، استئوتومی و آرتروپلاستی هستند.

   در آرتروسکوپی از تلسکوپ کوچک (آرتروسکوپ) و دیگر ابزارهای کوچک

استفاده می شود. جراحی از طریق برش های کوچک انجام می شود. جراح از

آرتروسکوپ برای دیدن فضای مفصل استفاده می کند. در صورت مشاهده ،

جراح می تواند غضروف آسیب دیده یا ذرات سست را برداشته ، سطح استخوان

را تمیز کرده و در صورت کشف این آسیب ها ، سایر انواع بافت را ترمیم کند.

   این روش اغلب برای بیماران جوانتر (55 سال و جوانتر) به منظور به تاخیر

انداختن جراحی جدی تر استفاده می شود.

   استئوتومی روشی است که با تغییر شکل استخوان ها باعث می شود همترازی

زانو بهتر شود. اگر در درجه اول در ناحیه زانو آسیب دیده اید ، ممکن است این

نوع جراحی توصیه شود. همچنین اگر زانوی خود را شکسته اید و خوب درمان

نشده است ممکن است توصیه شود. استئوتومی دائمی نیست و ممکن است بعداً

جراحی بیشتری لازم باشد

    جراحی تعویض مفصل یا آرتروپلاستی یک عمل جراحی است که در آن

مفاصل با قطعات مصنوعی ساخته شده از فلزات یا پلاستیک جایگزین می شود.

جایگزینی می تواند یک طرف زانو یا کل زانو را درگیر کند. جراحی تعویض

مفصل معمولاً مختص افراد بالای 50 سال مبتلا به آرتروز شدید است.

   اگر مفصل مصنوعی بعد از چندین سال از بین برود ، ممکن است لازم باشد

جراحی بعداً تکرار شود. اما با پیشرفت های امروزی ، بیشتر اتصالات جدید بیش

از 20 سال دوام خواهند آورد. این جراحی خطرات دارد ، اما نتایج به طور کلی

بسیار خوب است.