تشخیص

   در طول معاینه فیزیکی ، پزشک ممکن است به ناحیه آسیب دیده فشار وارد کند یا از شما بخواهد که آرنج

، مچ دست و انگشتان خود را به روش های مختلف حرکت دهید.

   در بسیاری از موارد ، سابقه پزشکی شما و معاینه فیزیکی اطلاعات کافی را برای تشخیص بیماری آرنج

تنیس  در اختیار پزشک قرار می دهد. اما اگر پزشک شما مشکوک باشد که چیز دیگری ممکن است باعث

علائم شما شود ، ممکن است اشعه ایکس یا انواع دیگر آزمایش های تصویربرداری را پیشنهاد دهد.

رفتار

   آرنج تنیس اغلب خود به خود بهتر می شود. اما اگر داروهای ضد درد و سایر اقدامات مراقبت از خود

کمکی نمی کند ، پزشک ممکن است فیزیوتراپی را پیشنهاد کند. موارد شدید آرنج تنیس باز همچنین ممکن

است نیاز به جراحی داشته باشد.

درمان

    اگر علائم شما مربوط به تنیس است ، پزشک شما ممکن است به متخصصان پیشنهاد دهد که تکنیک تنیس

یا حرکات مربوط به وظایف شغلی شما را ارزیابی کنند تا بهترین اقدامات برای کاهش استرس بر بافت آسیب

دیده شما انجام شود.

   یک فیزیوتراپیست می تواند تمریناتی را به شما آموزش دهد که به تدریج عضلات خود را کشیده و تقویت

کنید ، به ویژه ماهیچه های ساعد. تمرینات غیر عادی ، که شامل پایین آوردن مچ دست به آرامی پس از بالا

آوردن آن است ، به ویژه مفید است. بند یا ساعد بند ساعد ممکن است فشار بر بافت آسیب دیده را کاهش دهد.

⇐مطالب زیر به شما پیشنهاد میشود

⇐  12 تمرین برای بهبود وضعیت پوسچر بدن

⇐ ارتز های اندام فوقانی

جراحی یا سایر روشها

     تزریقات. پزشک ممکن است تزریق پلاسمای غنی از پلاکت ، بوتاکس یا نوعی محرک (پرولوتراپی) را

به تاندون دردناک پیشنهاد کند. سوزن خشک – که در آن سوزن تاندون آسیب دیده را در بسیاری از نقاط

سوراخ می کند – نیز می تواند مفید باشد.

      تنوتومی اولتراسونیک (روش TENEX). در این روش ، تحت راهنمایی سونوگرافی ، پزشک یک

سوزن مخصوص را از طریق پوست شما وارد قسمت آسیب دیده تاندون می کند. انرژی مافوق صوت سوزن

را به سرعت تکان می دهد به طوری که بافت آسیب دیده مایع شده و می توان آن را مکش کرد.

عمل جراحي.

     اگرعلائم شما پس از شش تا 12 ماه درمان گسترده بدون عمل بهبود نیافت ، ممکن است شما مجبوربه

جراحی برای برداشتن بافت آسیب دیده شوید. این نوع روش ها را می توان از طریق یک برش بزرگ یا از

طریق چندین برش کوچک انجام داد. تمرینات توانبخشی برای بهبودی بسیار مهم هستند.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

ممکن است پزشک اقدامات زیر را برای مراقبت از خود به شما توصیه کند:

باقی مانده. از فعالیت هایی که درد آرنج شما را تشدید می کند اجتناب کنید.

مسکن ها. داروهای مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن را امتحان کنید (Advil ، Motrin IB) یا ناپروکسن (Aleve)

یخ. سه تا چهار بار در روز به مدت 15 دقیقه یخ یا کمپرس سرد بگذارید.

   تکنیک. اطمینان حاصل کنید که از تکنیک مناسب برای فعالیت های خود استفاده می کنید و از حرکت مکرر مچ دست اجتناب می کنید.

آماده شدن برای ملاقات  با پزشک خانواده خود

    ابتدا مشکل خود را به اطلاع پزشک خانواده خود برسانید. او ممکن است شما را به متخصص طب ورزشی یا جراح ارتوپد ارجاع دهد.

آنچه شما می توانید انجام دهید

قبل از ملاقات با پزشک ، ممکن است بخواهید لیستی بنویسید که به سوالات زیر پاسخ دهد:

علائم شما از کی شروع شد؟

آیا هرگونه حرکت یا فعالیتی درد را بهتر یا بدتر می کند؟

آیا اخیراً از ناحیه آرنج آسیب دیده اید؟

چه داروها یا مکمل هایی مصرف می کنید؟

چه انتظاری از پزشک خود داشته باشید

پزشک شما ممکن است برخی از سوالات زیر را بپرسد:

آیا شما مبتلا به آرتریت روماتوئید یا بیماری عصبی هستید؟

آیا شغل شما شامل حرکات مکرر مچ یا بازوی شما می شود؟

ورزش می کنید؟ اگر چنین است ، چه نوع ورزش هایی انجام می دهید و آیا تکنیک شما تا به حال مورد

ارزیابی قرار گرفته است؟