افتادگی مچ پا چیست؟
عارضه افتادگی مچ پا با نام علمی (Drop foot) عارضه ای است که در آن فرد مبتلا قادر به بالا کشیدن مچ پای خود پس از خم شدن نمیباشد.
این عارضه باعث کشیده شدن انگشت شست بر روی زمین در هنگام راه رفتن میشود که فرد مبتلا را مجبور به بلند کردن غیر معمول پا در سیکل پایانی راه رفتن و جدا کردن پا میکند.
عارضه افتادگی مچ پا میتواند در هر سنی و یک پا به تنهایی و یا هر دو پا به صورت همزمان اتفاق بیفتد. به صورت معمول این عارضه پس از ضعف یا فلج عضله بالا کشنده مچ (Tibialis anterior) اتفاق میافتد که میتواند دلایل متفاوتی داشته باشد و روش درمان این عارضه نیز با توجه به دلایل آن انتخاب میشود.
دلایل عارضه افتادگی مچ پا
افتادگی مچ پا درواقع از طبعات مشکلات اصلی دیگر است اما فارغ از درمان مشکل اصلی میتواند دائمی یا موقتی باشد. دلایل اصلی این عارضه به شکل کلی عبارت اند از:
* آسیب عصبی
* اختلالات مغز و نخاع
* اختلالات عضلانی
آسیب عصبی
رایج ترین نوع افتادگی مچ پا به دلیل آسیب عصب proneal اتفاق میافتد. عصب پرونئال یک شاخه از عصب سیاتیک است که از پشت زانو وارد قسمت جلویی ساق پا شده و عضله Tibialis anterior (را که مسئول بالا کشیدن مچ پا پس از خم شدن است) را عصب دهی میکند. از آنجا که این مسیر این عصب نزدیک به سطح است به راحتی در معرض آسیب قرار دارد.
آسیب عصب پرونئال علایمی چون بیحسی و درد قسمت جلوی ساق و روی پا را نیز نشان میدهد.
معمول ترین دلایل آسیب عصب پرونئال عبارت اند از
* آسیب های ورزشی
* دیابت
* عمل تعویض مفصل لگن و زانو
* چهارزانو نشستن برای مدت بسیار زیاد
* مشکلات هنگام زایمان
* اشتباه در گچ گیری پا
*آسیب به شریان های عصبی خارج شده از نخاع نیز میتواند منجر به افتادگی مچ پا شود.
اختلالات مغزی نخاعی
اختلالات مغزی نخاعی که میتوانند منجر به این عارضه شوند عبارت اند از:
* سکته مغزی
* ام اس
* سی پی
* شارکوت ماریتوث
اختلالات عضلانی
تمامی عواملی که باعث ضعف عضله جلوی ساق و یا ضعیف شدن پیشرونده آن شوند موجب افتادگی مچ پا میگردند.
* دیستروفی عضلانی
* پولیو
* آمیوتروفیک لترال اسکلروزیس
درمان عارضه افتادگی مچ پا
_درمان این عارضه با توجه به دلیل ایجاد عارضه تایین میگردد.
_شروع هر چه سریعتر درمان احتمال بازیابی توان عضله را بیشتر میکند.
درمان های این عارضه عبارت اند از:
* بریس های سبک مخصوص ارتوپدی فنی
* کفی های مخصوص درمانی مراکز ارتوپدی فنی
* فیزیو تراپی و جراحی به صورت محدود
بریس های(ارتز ها) مخصوص بیمار؛ معمول ترین راه درمانی این عارضه هستند. این بریس ها که پس از قالبگیری یا اسکن سه بعدی بدن بیمار به صورت کاستم مید ساخته میشوند سعی در انجام وظیفه عضله از کار افتاده و طبیعی کردن راه رفتن بیمار را دارند که اغلب هم کارا بوده و بیمار را به زندگی عادی برمیگردانند.
فیزیوتراپی برای تقویت عضلات پا انجام میگیرد که میتواند به کیفیت راه رفتن بیمار کمک کند. در برخی موارد دستگاه های الکترونیکی که راه رفتن را برای بیمار شبیه سازی میکنند نیز استفاده میشوند.
جراحی در موارد معدود برای تلاش برای بهبود کارایی عصب از کار افتاده توصیه میشود. برای بیمارانی که افتادگی پای همیشگی خواهند داشت ثابت کردن مچ میتواند یکی از راه های درمان باشد. متصل کردن تاندون عضله قدامی به عضله قویتر هم گاهی یکی از تکنیک های جراحی این عارضه است.
عوارض عدم درمان
علاوه بر مشکلات راه رفتنی که بیمار به صورت روزمره با آن درگیر خواهد بود، درد و مشکلات ستون فقرات، زانو و مچ ها علایمی هستند که به مرور و به دلیل اختلال در سیکل صحیح راه رفتن ایجاد میگردند و میتوانند منجر به ساییدگی هایی در سطوح متفاوت در بلند مدت گردند.
مشکلات زیبایی که گاها برای خانم ها اهمیت بیشتری دارد نیز از جمله عوارض عدم درمان این عارضع میباشد.
⇐ برای مشاوره و دریافت نوبت با ما تماس بگیرید.
مقاله زیر پیشتر به شما تقدیم شده است :
مرز هایتان را جابجا کنید…