تعویض مفصل زانو چیست؟

جراحی تعویض مفصل زانو چیست؟
تعویض زانو که به آن آرتروپلاستی زانو یا تعویض کامل زانو نیز گفته می شود، یک روش جراحی برای نمایاندن مجدد زانوی آسیب دیده در اثر آرتروز است. از قطعات فلزی و پلاستیکی برای درپوش انتهای استخوان هایی که مفصل زانو را تشکیل می دهند به همراه کاسه زانو استفاده می شود. این جراحی ممکن است برای افرادی که آرتریت شدید یا آسیب شدید زانو دارند در نظر گرفته شود.

انواع مختلف آرتریت ممکن است مفصل زانو را تحت تاثیر قرار دهد. استئوآرتریت، یک بیماری دژنراتیو مفصلی است که بیشتر افراد میانسال و مسن را تحت تاثیر قرار می دهد، ممکن است باعث تجزیه غضروف مفصل و استخوان مجاور در زانو شود. آرتریت روماتوئید که باعث التهاب غشای سینوویال و در نتیجه مایع سینوویال بیش از حد می شود، می تواند منجر به درد و سفتی شود. آرتریت تروماتیک، آرتریت ناشی از آسیب، ممکن است باعث آسیب به غضروف زانو شود.

هدف از جراحی تعویض مفصل زانو، لایه برداری مجدد قسمت هایی از مفصل زانو است که آسیب دیده اند و از بین بردن درد زانو که با درمان های دیگر قابل کنترل نیست.

آناتومی زانو
مفاصل مناطقی هستند که 2 یا چند استخوان به هم می رسند. بیشتر مفاصل متحرک هستند و به استخوان ها اجازه حرکت می دهند. اساساً زانو 2 استخوان ساق بلند است که توسط ماهیچه‌ها، رباط‌ها و تاندون‌ها به هم متصل می‌شوند. هر انتهای استخوان با لایه ای از غضروف پوشانده شده است که شوک را جذب کرده و از زانو محافظت می کند.

2 گروه ماهیچه در زانو درگیر هستند، از جمله عضلات چهارسر ران (واقع در جلوی ران ها) که پاها را صاف می کنند و عضلات همسترینگ (واقع در پشت ران ها) که ساق را در قسمت خم می کنند. زانو

تاندون ها تارهای سختی از بافت همبند هستند که ماهیچه ها را به استخوان ها متصل می کنند. رباط ها نوارهای الاستیک بافتی هستند که استخوان را به استخوان متصل می کنند. برخی از رباط‌های زانو ثبات و محافظت از مفاصل را فراهم می‌کنند، در حالی که سایر رباط‌ها حرکت به جلو و عقب ساق پا (استخوان ساق پا) را محدود می‌کنند.

زانو از موارد زیر تشکیل شده است:

تیبیا. این استخوان ساق پا یا استخوان بزرگتر ساق پا است.

استخوان ران این استخوان ران یا استخوان بالای ساق پا است.

کشکک. این کاسه زانو است.

غضروف. نوعی بافت که سطح استخوان را در مفصل می پوشاند. غضروف به کاهش اصطکاک حرکت در مفصل کمک می کند.

غشاء سینوویال. بافتی که مفصل را می‌پوشاند و آن را در یک کپسول مفصلی می‌بندد. غشای سینوویال مایع سینوویال (مایع شفاف و چسبنده) را در اطراف مفصل ترشح می کند تا آن را روان کند.

رباط. نوعی بافت همبند سخت و الاستیک که مفصل را احاطه کرده تا از آن حمایت کند و حرکت مفصل را محدود کند.

تاندون نوعی بافت همبند سخت که ماهیچه ها را به استخوان ها متصل می کند و به کنترل حرکت مفصل کمک می کند.

منیسک. قسمت خمیده غضروف در زانو و سایر مفاصل که به عنوان ضربه گیر عمل می کند، سطح تماس را افزایش می دهد و مفصل زانو را عمیق می کند.

دلایل رویه
جراحی تعویض مفصل زانو درمانی برای درد و ناتوانی در زانو است. شایع ترین بیماری که منجر به نیاز به جراحی تعویض مفصل زانو می شود، آرتروز است.

استئوآرتریت با تجزیه غضروف مفصل مشخص می شود. آسیب به غضروف و استخوان ها حرکت را محدود می کند و ممکن است باعث درد شود. افراد مبتلا به بیماری دژنراتیو شدید مفصل ممکن است نتوانند فعالیت های عادی شامل خم شدن زانو، مانند راه رفتن یا بالا رفتن از پله ها را انجام دهند، زیرا آنها دردناک هستند. زانو ممکن است متورم شود یا “تقویت کند” زیرا مفصل ثابت نیست.

سایر اشکال آرتریت، مانند آرتریت روماتوئید و آرتریت ناشی از آسیب زانو نیز ممکن است منجر به انحطاط مفصل زانو شود. علاوه بر این، شکستگی، پارگی غضروف و/یا پارگی رباط ها ممکن است منجر به آسیب غیرقابل برگشت به مفصل زانو شود.

اگر درمان های پزشکی رضایت بخش نباشد، جراحی تعویض مفصل زانو ممکن است یک درمان موثر باشد. برخی از درمان‌های پزشکی برای بیماری‌های دژنراتیو مفصل ممکن است شامل موارد زیر باشد، اما محدود به آنها نیست:

داروهای ضد التهاب

گلوکزامین و کندرویتین سولفات

داروهای ضد درد

محدود کردن فعالیت های دردناک

وسایل کمکی برای راه رفتن (مانند عصا)

فیزیوتراپی

تزریق کورتیزون به مفصل زانو

تزریق ویسکومپلنتیشن (برای افزودن روانکاری به مفصل برای کاهش درد در حرکت مفصل)

کاهش وزن (برای افراد چاق)

ممکن است دلایل دیگری وجود داشته باشد که پزشک شما جراحی تعویض مفصل زانو را توصیه کند.

خطرات رویه
مانند هر عمل جراحی، ممکن است عوارضی رخ دهد. برخی از عوارض احتمالی ممکن است شامل موارد زیر باشد، اما محدود به آنها نیست:

خون ریزی

عفونت

لخته شدن خون در پاها یا ریه ها

شل شدن یا فرسودگی پروتز

شکست، شکستگی

درد یا سفتی مداوم

مفصل زانو جایگزین ممکن است شل شود، از جای خود خارج شود یا آنطور که در نظر گرفته شده است کار نکند. ممکن است مفصل در آینده دوباره تعویض شود.

اعصاب یا رگ های خونی در ناحیه جراحی ممکن است آسیب ببینند و در نتیجه ضعف یا بی حسی ایجاد شود. درد مفاصل ممکن است با جراحی کاهش نیابد.

بسته به شرایط پزشکی خاص شما ممکن است خطرات دیگری نیز وجود داشته باشد. قبل از انجام عمل حتماً هر گونه نگرانی را با پزشک خود در میان بگذارید.

قبل از عمل
پزشک شما این روش را برای شما توضیح می دهد و به شما این فرصت را می دهد که هر سوالی را که ممکن است در مورد این روش داشته باشید بپرسید.

از شما خواسته می شود که یک فرم رضایت نامه را امضا کنید که به شما اجازه انجام این روش را می دهد. فرم را با دقت بخوانید و اگر چیزی واضح نیست سوال بپرسید.

علاوه بر تاریخچه پزشکی کامل، پزشک ممکن است قبل از انجام عمل، یک معاینه فیزیکی کامل برای اطمینان از سلامت شما انجام دهد. ممکن است تحت آزمایش خون یا سایر آزمایشات تشخیصی قرار بگیرید.

اگر به هر گونه دارو، لاتکس، نوار چسب و مواد بیهوش کننده (محلی و عمومی) حساسیت دارید یا به آن حساسیت دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.

پزشک خود را از تمام داروهایی (تجویز شده و بدون نسخه) و مکمل های گیاهی که مصرف می کنید مطلع کنید.

اگر سابقه اختلالات خونریزی دارید یا اگر از داروهای ضد انعقاد (رقیق کننده خون)، آسپرین یا سایر داروهایی که بر لخته شدن خون تأثیر می گذارد استفاده می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است لازم باشد که این داروها را قبل از عمل قطع کنید.

اگر باردار هستید یا مشکوک به بارداری هستید، باید به پزشک خود اطلاع دهید.

از شما خواسته می شود که هشت ساعت قبل از عمل، معمولاً بعد از نیمه شب ناشتا باشید.

ممکن است قبل از انجام عمل یک آرام بخش برای کمک به آرامش دریافت کنید.

ممکن است قبل از جراحی با یک فیزیوتراپیست ملاقات کنید تا در مورد توانبخشی صحبت کنید.

برای یک یا دو هفته بعد از مرخص شدن از بیمارستان، شخصی را در خانه کمک کنید.

بر اساس وضعیت پزشکی شما، پزشک ممکن است آماده سازی خاص دیگری را درخواست کند.

در طول روش
تعویض مفصل زانو مستلزم بستری شدن در بیمارستان است. روش ها ممکن است بسته به شرایط شما و شیوه های پزشک شما متفاوت باشد.

جراحی تعویض مفصل زانو اغلب در حالی که شما در خواب هستید و تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. متخصص بیهوشی شما از قبل در این مورد با شما صحبت خواهد کرد.

به طور کلی، جراحی تعویض مفصل زانو از این فرآیند پیروی می کند:

از شما خواسته می شود لباس را در بیاورید و لباسی برای پوشیدن به شما داده می شود.

ممکن است یک خط داخل وریدی (IV) در بازو یا دست شما شروع شود.

روی میز عمل قرار می گیرید.

ممکن است یک کاتتر ادراری وارد شود.

اگر موهای زائد در محل جراحی وجود داشته باشد، ممکن است آن را کوتاه کنند.

متخصص بیهوشی به طور مداوم ضربان قلب، فشار خون، تنفس و سطح اکسیژن خون شما را در طول جراحی کنترل می کند.

پوست روی محل جراحی با محلول ضد عفونی کننده پاک می شود.

پزشک یک برش در ناحیه زانو ایجاد می کند.

پزشک سطوح آسیب دیده مفصل زانو را برمی دارد و مفصل زانو را با پروتز دوباره سطح می کند. پروتز زانو از فلز و پلاستیک ساخته شده است. رایج ترین نوع پروتز زانو مصنوعی، پروتز سیمانی است. پروتزهای بدون سیمان دیگر معمولاً مورد استفاده قرار نمی گیرند. یک پروتز سیمانی با سیمان جراحی به استخوان می چسبد. یک پروتز بدون سیمان با سطح متخلخلی به استخوان می‌چسبد که استخوان روی آن رشد می‌کند تا به پروتز بچسبد. گاهی اوقات، ترکیبی از 2 نوع برای جایگزینی زانو استفاده می شود.

پروتز به طور کلی از 3 جزء تشکیل شده است: جزء تیبیا (برای نمایاندن مجدد قسمت بالای استخوان ساق پا یا ساق پا). جزء فمورال [استخوان ران] (برای نمایاندن مجدد انتهای استخوان ران؛ و جزء کشکک (برای نمایاندن مجدد قسمت پایین کاسه زانو که روی استخوان ران ساییده می شود). برش با بخیه یا منگنه جراحی بسته می شود. ممکن است یک درن در محل برش قرار داده شود تا مایع را خارج کند. یک باند یا پانسمان استریل اعمال خواهد شد.

بعد از عمل
در بیمارستان
پس از جراحی شما را برای مشاهده به اتاق ریکاوری می برند. هنگامی که فشار خون، نبض و تنفس شما ثابت شد و هوشیار بودید، به اتاق بیمارستان منتقل خواهید شد. جراحی تعویض مفصل زانو معمولا نیاز به چند روز بستری در بیمارستان دارد.

شروع حرکت مفصل جدید پس از جراحی بسیار مهم است. یک فیزیوتراپ بلافاصله پس از جراحی با شما ملاقات خواهد کرد و یک برنامه ورزشی برای شما برنامه ریزی می کند. ممکن است برای شروع فیزیوتراپی از دستگاه حرکت غیرفعال پیوسته (CPM) استفاده شود. این دستگاه مفصل زانو جدید شما را در محدوده حرکتی خود در حالی که در رختخواب استراحت می کنید حرکت می دهد.

درد شما با دارو کنترل می شود تا بتوانید در تمرین شرکت کنید. به شما یک برنامه ورزشی داده می شود که هم در بیمارستان و هم بعد از ترخیص باید دنبال کنید.

شما به خانه یا مرکز توانبخشی مرخص خواهید شد. در هر صورت، پزشک شما را برای ادامه فیزیوتراپی تا زمانی که قدرت عضلانی و دامنه حرکتی خوب را به دست آورید، ترتیب می دهد.

در خانه
هنگامی که در خانه هستید، تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه جراحی بسیار مهم است. پزشک دستورالعمل های خاصی را برای حمام کردن به شما می دهد. بخیه ها یا منگنه های جراحی در طی ویزیت بعدی مطب برداشته می شوند.

برای کمک به کاهش تورم، ممکن است از شما خواسته شود که پای خود را بالا بیاورید یا یخ را روی زانو بگذارید.

طبق توصیه پزشک، مسکن برای درد مصرف کنید. آسپرین یا برخی داروهای ضد درد دیگر ممکن است احتمال خونریزی را افزایش دهد. مطمئن شوید که فقط داروهای توصیه شده را مصرف کنید.

به پزشک خود اطلاع دهید تا هر یک از موارد زیر را در صورت رخ دادن گزارش کند:

تب

قرمزی، تورم، خونریزی یا سایر ترشحات از محل برش

افزایش درد در اطراف محل برش

شما می توانید رژیم غذایی عادی خود را از سر بگیرید مگر اینکه پزشک به شما توصیه دیگری کند.

تا زمانی که پزشک به شما بگوید نباید رانندگی کنید. سایر محدودیت‌های فعالیت ممکن است اعمال شود. بهبودی کامل پس از جراحی ممکن است چندین ماه طول بکشد.

مهم است که از افتادن پس از جراحی تعویض زانو خودداری کنید، زیرا زمین خوردن می تواند منجر به آسیب به مفصل جدید شود. درمانگر شما ممکن است یک وسیله کمکی (عصا یا واکر) را به شما توصیه کند تا زمانی که قدرت و تعادل شما بهبود یابد راه بروید.