ارتز فعال مچ پا
ارتز مچ پا (AFO) به عنوان یک وسیله مکانیکی پزشکی برای حمایت و تراز مچ پا و پا تعریف می شود. این دستگاه برای کمک به عضلات ضعیف و فلج مچ پا و پا، پیشگیری یا اصلاح بدشکلی مچ پا و پا و بهبود عملکرد مچ پا و پا استفاده می شود.
استاتیک AFO عمدتا توسط بیمارانی که از افتادگی پا رنج می برند استفاده می شود. این بیماران قادر به پاک کردن پای خود در حین حرکت نوسانی (کشیدن انگشت پا) یا کنترل آن در هنگام فرود (اسلپ پا) نیستند. Static AFO مچ پا را در یک موقعیت خنثی ثابت نگه می دارد، سیلی پا را به حداقل می رساند و به فاصله انگشتان پا در حین چرخش کمک می کند. با این حال، به دلیل طراحی سفت و سخت، به طور قابل توجهی خم شدن کف پا را در طول ایستادن دیرهنگام محدود می کند.
ویژگی ای که AFO های دینامیکی را از استاتیک متمایز می کند این است که آنها امکان حرکت صفحه ساژیتال در مچ پا را دارند یا پتانسیل آن را دارند. این امر با استفاده از یک مفصل مچ پا مکانیکی یا در مورد ارتز فنری برگ خلفی، خطوط ترموپلاستیک به حداقل رسیده است.
ارتز فعال مچ پا (AAFO)
ارتز فعال مچ پا (AAFO) نسل جدیدی از AFO ها هستند که معمولاً از یک AFO پویا تشکیل شده است که توسط یک محرک تغذیه می شود. محرک نیروی کنترل شده ای را برای جبران کمبودهای عضلانی اطراف مفصل مچ پا فراهم می کند. نیروی ارائه شده توسط AAFO در مفصل مچ پا توسط کنترل کننده ای محاسبه می شود که بازخوردهای بیولوژیکی (EMG) و فیزیکی (GRF، زاویه مفصل …) را دریافت می کند.
هر محرکی که در AAFO استفاده می شود باید بتواند نیروی کافی برای حرکت فراهم کند و از خواص مفید عضله شامل امپدانس کم، نیروی وفاداری بالا، اصطکاک کم و پهنای باند خوب برخوردار باشد.
” کلینیک ارتوپدی فرامرز اولین کلینیک در ایران میباشد که ساخت پای مصنوعی را با دستگاه پرینتر سه بعدی انجام میدهد. برای ساخت پای مصنوعی با بهترین کیفیت و دوام در کلینیک ارتوپدی فرامرز با شماره 09172282428 تماس بگیرید. “
به عنوان یک نقطه کنترل، یک محرک ایده آل قابل کنترل با نیرو می تواند یک منبع نیرو کامل باشد که دقیقاً نیروی فرمان داده شده را مستقل از حرکت بار تولید می کند. در دنیای واقعی، همه محرکهای قابل کنترل با نیرو دارای محدودیتهایی خواهند بود که منجر به انحراف از یک منبع نیرو کامل میشود. این محدودیت ها شامل امپدانس، چسبندگی و پهنای باند است. در یک منبع نیروی کامل، امپدانس صفر، چسبندگی صفر، و پهنای باند بی نهایت است. عضله دارای امپدانس و چسبندگی بسیار کم و پهنای باند متوسط است و در حال حاضر بهترین فناوری فعال سازی شناخته شده است که به یک منبع نیروی کامل نزدیک می شود. سری محرک های الاستیک و ماهیچه های مک کیبن این ویژگی های مفید را با ماهیچه ها به اشتراک می گذارند و بنابراین به خوبی مناسب هستند.
آزمایشگاه بیومکاترونیک در MIT و آزمایشگاه نورومکانیک در دانشگاه میشیگان رهبران دانشگاهی در این زمینه هستند. محرک های الاستیک سری (SEA) برای اولین بار برای ربات های پا در MIT طراحی شد و در AAFO استفاده می شود. انواع مختلفی از ماهیچه های مصنوعی پنوماتیک نیز در دانشگاه استفاده شده است.